The ‘Drying room’

Volledig uitgeteld.

De weersberichten voor zaterdag waren slecht. In de kroeg hadden we de waarschuwing gekregen voor veel regen. Het is nog droog als ik wakker wordt. In de verte over de heuvels hangen donkere wolken met regensluiers. Het lukt om de tent droog in te pakken. Als we wegrijden begint het te regenen. Tot aan Calllander valt het mee, daarna komt het met bakken naar beneden. Als ik al doornat ben vraagt Ad, die redelijk beschermt achter zijn kuip zit of ik de regenbroek aan wil. Te laat. Al snel liggen er overal plassen op de weg zodat tegenliggers voor extra douche effecten zorgen. Voor mij is de lol eraf. Alles sopt en ik verkleum. Ik ben zo afgeleid dat ik vergeet dat ik moet tanken, daar denkt Ad gelukkig wel aan. We komen nog een brits motorclubje tegen. Allen in regenpak.

Tyndrum pauzeren we bij de Green Wellie voor een kop Cullen Skink en een kop koffie. Ik laat een nat spoor achter als ik mijn eten ga halen.

Op de pass naar Glencoe wordt het nog erger. Regen regen regen en of dat niet erg genoeg is, rukwinden. Ik zie hoe Ad schuinhangen en af en toe wordt ik een halve tot een hele meter verplaatst op de weg.

We gaan op zoek naar een B&B. de bordjes geven allemaal ‘no vacancies’. Dankzij de Tourist info vinden we toch een kamer in guesthouse Dunire. Mooie kamer, heerlijk bed, en: een ‘drying room’. Een kleine aparte kamer, verwarmd waar alles wat nat is opgehangen kan worden. Oude kranten voor mijn doorweekte schoenen.

Ik hang alles op, neem een douche en zak neer op het bed.

Voor eten verwijst de pensionhouder ons naar een ‘take away down the road’. Het blijkt een heus restaurant te zijn. Voorlopig heb ik daar mijn lekkerste fish&chips gegeten. De schelvis was door heen licht beslagje gehaald en heerlijk krokant gebakken. Met lekkere patat en een heerlijk salade.