Auchentoshan

We rijden de hele dag door. Van Newcastle naar Carlisle, door Galloway en Dumfries. Dan een stuk binnendoor over de ‘sheeptrail’ richting Maybole. Hopen dat er plaats is op Culzean Castle Campsite. De campsite is niet zo idyllisch als hij op Internet leek. Ook niet goedkoop. Erg goed georganiseerd en een plekje aan de cliff was out of the question. Eten halen we in Girvan bij onze vertrouwde Asda. Maaltijd salades en een portie verse ravioli. Stilton kaas en Scrumpy Jack troebele cider. Onze buren zijn ook op de motor. Fransozen, vader en dochter op een motor, moeder op eigen motor. Het is warm. Omdat de camping hoog ligt hebben we ook vanaf onze plek uitzicht op Arran aan de overkant van het water.

Ik begin de ochtend van onze vakantie met koffie. Nescafé natuurlijk, op de motor heb ik geen plaats voor een koffiemachine. De Trangia spiritus brander brengt het water ook goed aan de kook. Het gaat heel stilletjes, het duurt wat langer. Dan inpakken, wegwezen en verder rijden. In Ardrossan scoren we Hopscotsh 17 en gaan we verder naar Auchentoshan. Dat is de enige whisky die in drie stappen gedistilleerd wordt. Ook staat ze al weken in de etalage van de slijterij van ons winkelcentrum. Dat maakt het extra leuk om er eens langs te gaan. Auchentoshan ligt aan de westkant van Glasgow, aan de noord bank van de Clyde. Ik vraag me af of het slim is om langs Glasgow te rijden waar de Commonwealth Games net begonnen zijn en er op de borden langs de snelweg overal gewaarschuwd word voor files e.d. gelukkig weet Ad precies waar hij moet zijn en dat we Erskine bridge over moeten. Aan de overkant v/d Clyde zien we gelijk al borden voor Auchentoshan. We kregen een mooie rondleiding.

De gids begon haar verhaal glad en routinematig, maar ze wist waar ze het over had en op elke vraag had ze een antwoord. Wat ik leuk vind aan de rondleidingen is dat je vaak iedere keer weer iets nieuws hoorde. Zij vertelde het verhaal over de “the taxman from London”, historisch gezien de grote vijand van de whiskystokers. Om de distilleerderijen te kunnen vinden ging hij bij volle maan op zoek omdat dan de witte rookpluimen van de stokerijen beter te zien waren. Vandaar de naam “moonshine” voor illegale spirit.

Wij gaan verder voor de boot van 15:15 naar Arran. Nu staan we wel in langzaam rijdende files. Ad zei dat we het waarschijnlijk niet gingen halen en zet vervolgens vol gas de sokken erin voor het laatste stuk. 10 minuten voor afvaart rijden we de terminal op. We mogen nog mee, later zie ik dat we niet eens de laatsten zijn.