Het is nog stil en rustig en ook regenachtig als ik alvast alleen ben opgestaan om de ochtend met koffie en oatcakes voor de tv te beginnen. Terwijl ik zo zit te wachten op het weerbericht gaat de telefoon van Ad.
Het is zijn zoon Rick. Ik neem op en neem één beweging de telefoon mee naar de slaapkamer waar Ad net naast zijn bed staat. Ik ga terug naar mijn koffie en hoor nog net dat Ad verrast reageert. Geen idee waar het over gaat.
Even later komt Ad naar de huiskamer. Het kleinkind dat pas half december verwacht werd is net geboren. Een jongen, vier weken te vroeg maar alles is goed. En heeft nog geen naam.
Wauw! Wij zijn helemaal blij met de 2e kleinzoon. Ik ga gelijk boodschappen doen en in the local Village store een felicitatiekaart kopen. De store heeft een groot assortiment kaarten had ik al eerder gezien. Als ik ga zoeken zie ik de meest uiteenlopende familie relatie kaarten. From a grandson to a Grandfather (en vice versa natuurlijk) of to a sweet brother in law kortom you name it – they’ve got it
Maarre ik moet flink zoeken naar de baby kaarten. Het zijn er maar drie en alle drie voor een jongen…… meisjes tellen niet mee in Glencoe? Ik maak een sarcastische opmerking aan de kassa maar er staat een nerdachtige adolescent achter de kassa. He could not care less lijkt het wel. Tja, ik heb mijn kaart en ga weer terug.
De linker met vlaggetjes koop ik.
*) Hij heet Quint
Proficiat!
Feliciterende groet,
Dank je
Gefeliciteerd met deze tweede kleinzoon. Dat hij maar voorspoedig en gezond mag opgroeien. En wat een mooie naam!
Ad maakte er gelijk een woordgrap mee toen hij vroeg:”En hoe gaat het nu met moeder en Quint?” Ik vind de naam ook wel wat hebben. Zowel kort en krachtig als origineel.
Van harte!