Berk

Heerlijk rustig was het in mijn tuin en de buurt. Ik woon naast een voetbalveld waar niet veel gespeeld wordt. Iets na twaalven hoor ik een zacht sirene achtig geluid, een heel klein vliegtuigje dwarrelt boven de heg voorbij.

Ik was verdiept in mijn boek. Dat er nu een huilt hoor ik wel. Ik haal koffie. Ik negeer het. Weer buiten staan er drie jongens naast mijn hek onder mijn boom (een berk). Een die niet huilt, vraagt of ik een bal heb? Het vliegtuigje hangt in mijn boom. Ik kijk. Akelig hoog,

Zo hoog gooien ze de bal vast niet maar ze mogen het proberen. Ik pak de trap terwijl de jongens de bal bij de eerste worp in de brandnetels van de buurtuin laten belanden. Dat lossen ze zelf op, mopperend. Met de uitschuif ramenlapper kijk ik hoever ik kom. Niet hoog genoeg,

Dus zet ik de trap terug in de garage. Hoe geen idee, misschien was het de wind maar het vliegtuigje hangt opeens een paar takken lager en haal ik de trap weer uit de garage. Geen zin om nog eens op dat wankele ding te klimmen, de grootste (dat werd eerst gemeten) gaat de trap

op. Hij komt iets van een, anderhalve meter tekort. Er zit niets anders op, ik laat ze alle drie de trap vasthouden, klim omhoog en kan er nèt niet bij. Ik vloek, zwaai nog eens en warempel, hij hangt 10 cm lager. Bij zwaai 3 zweeft hij naar beneden. Alle drie

laten ze de trap los! En schieten meteen weer terug om de trap weer vast te houden als ik er iets van zeg. Snel klim ik naar beneden. Hoe is het mogelijk: op dat moment dat ik op de grond sta komt de vader van het jongentje van het vliegtuigje aanlopen….. Ze vertellen

Het hele verhaal terwijl ik de trap definitief in de garage zet. Laat dankjewel zeggen en neemt zijn zoon&vriendjes mee.

Uren later denk ik: “waar is de bal?” die ligt nog tussen de brandnetels van de buurtuin

Twitter