Niet iederen houd van seafood met een sausje

 

 

SQUAT LOBSTER TAILS (met, dat was een verrasing, Marie Rose Sauce)

Zoonlief is not happy met het sausje dat door zijn squat Lobster Tails geroerd is.

Tossing the Caber… maar wat als de telefoonpaal te zwaar is?

Spectaculair onderdeel van de Highland games (wie kent ze niet) is het

“Tossing the Caber”

In 2005 zag ik dit voor het eerst. 

2010 – Who pays the ferryman? Hoeveel geld heb jij bij je?

Ook voor een puber bleek het een mieters tochtje. Vooral de achtbaan achtige busrit naar de top.

2010 – Al twee boottochen waren ons door de neus geboord. Eerst een tocht over Loch Ness, vanaf Fort Augustus. Kwamen we te laat terug van de highland games in Inverness. Veel leuker dus niet erg.

Twee was vanaf Ullapool, een tocht naar de Summer Isles. Helaas, toen we klaar stonden

Tent opzetten….

Een tent opzetten kan knap lastig zijn. Voor mij een reden om de tent thuis eerst even op te zetten om te kijken of alles nog heel is. Eventueel de haringen vervangen voor betere. Toch sta je soms voor verrassingen. Het leuke van kamperen vind ik dat je vrij eenvoudig de tent kunt opbreken en verder gaan naar de volgende camping. Dat is ook wat ik het liefste doe, verder gaan naar de volgende camping, nooit ergens blijven.

Dat wist nog niet zo goed van mezelf toen ik me had laten overhalen voor 10 dagen vakantie op Terschelling. T. een vriendin en haar zus H. hadden dat al eerder gedaan en dat was zo HEERLIJK dat ik instemde en meeging naar Terschelling. Een eiland dat je op één ochtend rondfietst. Het was nog te koud voor serieus zwemmen en wandelen daar hielden we niet van. Ook dit was in 1983 en was ik amper 22. Te jong en rusteloos om van de rust te kunnen genieten.

2006 – Naar de Orkneys

(12/8/06) Fortrose bevalt ons beter. De camping die we als doel h ad had geen plaats meer vanwege de 6m regel. En ze waren duur £19,- per nacht. Ze wilden ons duidelijk niet als klant en dat werd wederzijds. De volgende camping had een heel ander regime. Plaats genoeg aan de waterkant van de Moray Firth. Ik raak niet uitgekeken op het uitzicht over het water. We raken in gesprek met de buren, Tom&Sandra, met twee zonen, een vriendje en een hond. Alles past in een busje.

 

 

Met de Harry Potter trein naar Mallaig

Het Glenfinnan viaducht

(27/8/05) Vrij vroeg kom ik uit de tent. 8:30 willen we wegrijden om op tijd in Fort William te zijn. Ik ga douchen. Schone spijker- en onderbroek mee. Lekker hoor maar als ik bijna klaar ben besef ik dat ik aan alles gedacht heb, behalve een handdoek.

De pot met goud lag er niet ….

Duitse Doedelzakspeler bij Loch Ness

Oban, glenshellachroad  (2005) De laatste avond kwam er een invasie van jonge fietsertjes die enthousiast een leger van kleine tentjes om ons heen kwam zetten.

Highland games

Gratis Oban whisky proeven! Buitenkansje.

Dag vier in Oban, Ad wil dat niet geloven. Ik moet het hem dag voor dag & activiteit uitspellen en voorrekenen voor hij mij met tegenzin gelooft. Voor zijn gevoel zijn we pas twee nachten op deze camping. Maar het zijn er al drie en er komt er nog een. Mijn dagboek bewijst zijn nut. Vandaag zijn de Oban Highlands games. £8,- pp. Ad twijfelt, ik twijfel. Geen idee wat dat inhoudt. De optocht zal bij het station beginnen, door de regen ziet het er niet echt aantrekkelijk uit. Dan klaart het op en ziet het verzamelen van de doedelzakken en vips in hun schotse kilts heel boeiend uit. We gaan mee achter de muziek (schotse doedelzakken) aan. Als we de auto daar kwijt kunnen gaan we toch en het lukt. We gaan en het is hartstikke gaaf. Vooral de zware mannen (een heeft een tekst met heavy events op zijn brede rug staan) die een soort van 5-kamp doen. Gooien met telefoonpalen, hamers, stenen en kogels aan een ketting. Laatste onderdeel is een gewicht die over lat van min 2 m hoog gegooid moet worden. De telefoonpalen zijn het meest spectaculair. Die moeten echt ‘doorstuiteren’ anders telt het niet. Na één ronde wordt de paal vervangen voor een zwaardere. Slechts een van de zware jongens kan hem goed gooien. Heel het publiek leeft mee.

 

(De oudjes werden de hele dag liefdevol begeleid en gepamperd door een paar jonge frisse meiden. Niet dat de oudjes veel noten op hun zang hadden, iedereen zat tevreden te kijken)

Fingals cave op Staffa

(23/8/05) Het regent terwijl we slapen, het regent als we wakker worden en het regent als we met een  taxi naar Oban rijden. Wachtend in de wachtkamer

Ik ga voor het eerst linksrijden……………….. levensgevaarlijk!

 

(21/8/05) Op zondag verlaten we the Lake District. Het kamperen was er goed maar we nemen ons ook voor daar nooit meer op een zonnige zaterdagmiddag op de bonnefooi een camping te zoeken. Richting Scotland maken we die dag flink wat kilometers. Als Ad het rijden zat is maak ik mijn debuut met links rijden en dat gaat best goed! In het servicestation vindt Ad een betere kaart. Mooi groot en heldere opmaak, meer details en dat voor maar £ 3,-.

Via Leeds en the Lake District naar Schotland

(2005) 1987 ging ik voor het eerst naar Schotland. Mijn oudste zoon had zijn eerste verjaardag gevierd, ‘dus’ (achteraf denk ik daar anders over) tijd om met de borstvoeding te stoppen. Ik droomde van eindeloos uitslapen, hoog tijd voor een vakantie! Samen met een vriendin zijn we liftend vanuit Lunteren vertrokken. Nou ja Lunteren, huisgenoot P. heeft ons ergens op een gunstiger plek bij een snelweg afgezet. Daar hebben we maar 2 uur staan wachten voor we onze eerste lift kregen. We gingen voor de goedkoopste oversteek via Calais.  
Eerder die maand had ik in een vlaag van verstandsverbijstering had ik mijn haar aflaten knippen. Ik weet niet veel meer van deze vakantie. Wel dat zomaar met borstvoeding stoppen en dan hop met een tent aan de rugzak op liftvakantie gaan geen goed idee bleek te zijn. En dat het met lekkende pijnlijke borsten helemaal niet lekker sliep. Ik ben al beter ‘bedeeld’ dan ik zelf nodig vind, met stuwing erbij werd het DD-XXL. Ik kan er geen foto meer van vinden en ik denk dat ik ze door de giga borsten en het korte kapsel waar ik vrijwel direct spijt van had vreselijk lelijk vond. 2005 ga ik met echtgenoot. We zouden eigenlijk naar Duitsland op vakantie gaan. In juni krijg ik via Internet de foto’s te zien van een vriendin die naar Schotland geweest is…

 Ik mail echtgenoot dat ik liever naar Schotland wil. “Dan gaan we naar Schotland!” Mailt hij direct terug. 

The cow and the calf. Leeds, 2005

De tocht naar Staffa

(Giants Causeway, Ierland) – Terwijl ik zonder problemen zomaar op vakantie ga, heeft Ad het liefst een doel. In Ierland (2004) in Ierland was dat de Giants Causeway in Noord Ierland. Een collega had hem verteld over de basalt-zuilen aan de Noord-oostelijke kust van Ierland (Bushmills). Ad moest er toen heen.