De Geierlay brug

Voor we naar Diez vertrokken had ik al bij de plaatselijke Bever naar wandelkaarten gekeken. Wie weet hadden ze toevallig net die ene kaart? Natuurlijk niet maar er lag er wel een van de omgeving van Cochem. Een stadje aan de Moezel waar we al vaker geweest zijn. Op de voorkant een foto van een spannende hangbrug, de Geierlay brug bij Mörsdorf. Ik had er nog nooit van gehoord. Met mijn smartcamera een foto gemaakt. Thuis waren schoonzus en Co, ook Cochem gangers op bezoek en ook zij keken met verbazing naar mijn foto. De Geierlay brug?? Nooit van gehoord. Co zocht het ff op, de brug lag op 19 km van Cochem en je kon er alleen te voet naar toe, 1,8 km.

In Diez ging ik eerst een dag wandelen en de volgende dag met manlief op stap. Naar Cochem daar was ook een museum waar we nog heen wilde. Een ziekenhuis opname had een streep door poging 1 gehaald en nu gingen we voor poging 2 naar Cochem. Ad die voor zijn lol op kaarten zit te kijken om leuke routes te bedenken zag het al snel, Mörsdorf lag op de route. Net als een veerpont vlakbij de Loreley.

Woensdag kwamen we redelijk vroeg aan in Mörsdorf. In de auto had ik de website bekeken en het slechte nieuws al gelezen, uitgerekend die dag en de dag ervoor was de brug gesloten wegens inspectie van het TÜV. De wandelweg erheen was wel open en ik besloot er gewoon heen te gaan ik wilde die brug graag met eigen ogen zien.
Ik was niet de enige teleurgestelde tourist. Volgens de receptioniste had het al vier weken op de website gestaan maar ja wie kijkt daar nu naar? Ik heb de brug bewonderd, een paar foto’s gemaakt en bij het weggaan gezien hoe de opzichter bij de zoveelste bezoeker die hem vroeg hoe laat ze die middag weg zouden gaan enz. enz boos werd. Hij was het helemaal zat en achter mij werd de omgeving die eerst met een nutteloos rood-wit lintje afgezet werd degelijker en effectief afgezet werd. Jammer dan.

Vandaag moesten we weer naar huis. De enige deadline die we daarin hadden was dat we wilden stemmen. Tijd genoeg dus en vandaag reden we via Mörsdorf naar huis. Dit keer keek ik voor alle zekerheid wel op de website of de brug open was….jawel!

Na de tegenslag was het nog leuker om hem over te lopen. Eigenlijk wel een wiebelding ondanks de kabels waarmee de brug gezekerd was. Hoe zou dat zijn met slecht weer? Een ding is zeker, voor mij is het niet de laatste keer dat ik erover liep. Wordt vervolgd,

Vanaf de andere kant.

Diez

Maandag middag kwamen we in Diez aan. TomTom (geweldige uitvinding) bracht ons naar het hotel. Koffers gedumpt en ff boodschappen gedaan. Veel hadden we niet nodig en ik wilde nog een wandelkaart van de omgeving. Er is een winkelcentrum naast het hotel ik hoopte daar iets te vinden. Njet. Een echt Dobbe Aalanden winkelcentrum. Prima voor de dagelijkse boodschappen. Verder niet. Gelukkig in deze moderne tijd zoek je simpel op je smartphone naar het adres FremdenVerkehrsamt Diez, tik je dat adres in op de tomtom en voila: je rijdt er zo naar toe. Parkeren is lastiger in hartje Altstad, gelukkig iets voor bij de Tourist info was een supermarkt met jawel parkeerplaats! Ad bleef wel even bij de auto.

Een groot gebouw later bleek dat het stadshuis te zijn. Eén trap hoog stond een tafel en een stoel en diverse kasten vol met folders met touristisch info. Niemand te zien verder. Doodse stilte. Bij de folders vond ik een bruikbare folder. Aan de muur, ingelijst hing wat ik wilde hebben: de wandelkaart van de omgeving met oa de Lahnwanderweg van Diez naar Lahnstein.

Op een paar deuren stond ‘alleen voor medewerkers’ en de trap naar boven zag er ook niet welkom uit. Wat nu en toen kwam er net iemand van boven naar beneden. Haar vroeg ik;

 

“Is hier niemand?”

“Natuurlijk wel! Daar achter die deur!”

 

Naast de folderkasten was een zware donkere potdichte deur. Er stond niets op, niet dat je er niet in mocht en ook niet dat het wel mocht. Hij was gewoon groot en donker en dicht. Ik klopte beleefd en maakte hem open. Daarachter was nog een gedeelte van de toeristinfo? En er liep een vrouw rond. Ik was zo stomverbaasd dat ik er wat van zei. Jezus wie werkt er nu bij een toeristeninfo en verstopt zich achter een dichte deur? Afijn de kaart aan de muur was te koop….. zes euro! Helemaal blij was ik. Later liep ik vanaf het hotel een beetje richting centrum. Op goed geluk ging ik via een voetgangersbrug een weg over die we met de auto als 3x gereden hadden. Alle drie de keren de voetgangers brug niet gezien en wauw, ik liep zo naar de tunnel onder het Bahnhof. Dat was mooi want daar aan de andere kant begon een van de stukken van de Lahnwanderweg. Achter het station vond ik het eerste bordje en ik liep zo weer naar de tourist info. Mooi! Ooit in Cochem had ik er uren over gedaan om uberhaupt op de wandelroute te komen, nu kon ik de volgende dag zo op pad. Ook een koffieshop op de route prima geregeld.

 

Dinsdag regende het. IJzerenheinig  deed ik mijn regenjas aan en ging op pad. Ter hoogte vd tourist info denk ik aan de folder met extra info over de route…..vergeten! Ik ga een nieuwe halen. De gesloten deur van gisteren staat wijd open en een ander persoon achter de balie. Ongevraagd informeert hij naar mijn plannen, de Lahnwanderweg en of ik wel weet dat er een verbouwing is en een brug afgesloten? Alles is goed aangegeven maar ik krijg een klein kaartje met aanwijzingen hoe de omleiding is. Wat een verschil met de dag ervoor. Afijn de Duitsers zijn nog steeds gründlich en de omleiding is geen probleem. Al snel verlaat ik de stad.