Waarom naar het Verenigd Koninkrijk? Geen idee hoe ik dit uit moet leggen.

 

De laatste jaren rijden we in een Opel. Eerst een Vectra, tot die in 2007 gestolen werd, nu in een frisblauwe Opel Astra. In het VK worden ze ook gemaakt onder de naam Vauxhall en hebben ze een ander logo. Echtgenoot vind dat logo al heel lang veel mooier. Onderweg naar de Falkirk Wheel ziet hij onderweg  vanaf een rotonde door een heg heen op elkaar gestapelde auto’s. Een sloperij! Dat onthoudt hij voor de terugweg. Dat althans was het idee. Zeker vijf rotondes hebben we afgezocht voor hij het opgaf en we naar de camping terug reden ….. et voila, daar zagen we de sloperij opeens toch. Gewapend met vijf pond uit mijn portomonnee stapte hij de sloperij op. Amper vijf minuten later en £ 2,- armer was hij terug…..

Het begon erg goed

Dinsdag 20 juli vertrokken we uit Zwolle. 31°C, vreselijk warm

Woensdag morgen kwamen we in Kingston-upon-Hull aan. 20°C en lekker fris.

Aan het eind van de middag bereikten we de grens met Schotland. In de stromende regen hebben we de tent opgezet op een camping in Linlithgow. Nat zijn in we de auto in gevlucht om ergens anders te gaan eten.

Een lift voor boten. Een lift voor boten? Jazeker, the Falkirkwheel.

Op andere plaatsen in Schotland met een groot verval zijn er trappen van Sluizen. Bij the Falkirk Wheel hebben ze het echter aan gepakt. Een complete boten lift overbrugt  een verschil van 35 meter. Dat scheelt zeven sluizen.  

De bovenuitgang van de Falkirkwheel. Ik heb natuurlijk nog meer foto’s gemaakt.

Lekker eten op de camping. Honger maakt rauwe bonen zoet….

Een van mijn vakantie liefhebberijen is winkelen bij een Tesco, Sainsbury of een goed gesorteerde Co-op. Vooral bij de afdeling kant-en-klaar in blik staan allerlei gerechten waar ik in Nederland nog nooit van gehoord heb. Ik moet ze uitproberen. Alleen Spam en Ham in blik laat ik links liggen ….. dat valt voor mij in de categorie

Vies/Echt niet te eten/”Ik heb nog liever niks!”