
Dit paaltje had ik woensdag over het hoofd gezien. Met name het wit met roze (ooit rood) kruis waardoor ik had moeten begrijpen dat ik hier niet rechtdoor moest heb ik echt niet gezien.
Ipv van het volgende stuk langs het Nederlands Kustpad had ik op donderdag meer zin om het stuk door de Amsterdamse Waterleidingduinen nog een keer te doen. Met een echte camera, want de foto’s die met mijn smart Phone van de hertjes gemaakt had ….. die waren het niet helemaal/helemaal niet. Zo vaak zijn we niet in Noordwijk-aan-Zee.
En ik wilde weten hoe het kwam dat ik zo gigantisch verdwaald was. Een klein stuk was dus helemaal nieuw voor me. Ik bleef me verbazen over het bijzondere landschap. Afwisselend weids en dan weer een stuk duin bos. Het was zeker de moeite waard om het nog een keer te wandelen. We zijn allang weer thuis en nu ik naar de foto’s kijk zou ik zo weer door de duinen willen dwalen.