
Foto van Ad in 2014. Duidelijk met beter weer.
10:00 vrijdag 12 augustus schepen we in voor Port Ellen, Islay. Vanwege het weer varen we naar Port Askaig. Voor ons doel, Port Charlotte maakt het niet uit. We nemen eea voor kennisgeving aan. Het regent nog steeds. Voorstel van Ad is om meteen een tour te doen bij Coal Ila. Wie weet is het daarna droog? Ik heb er niet zo’n zin in maar ik weet niet meer waarom. Verder rijden door de regen lijkt me ook niks, wie weet is het straks beter. Bij het kleine weggetje naar de moderne distilleerderij weet ik weer waarom ik geen zin had. We zijn hier eerder geweest, op de motor en het is een lange smalle haardspeldbocht steil naar beneden. Veel stukken met gravel en bagger. Tja, dat had ik verdrongen blijkbaar.
Na de leuke en interessante tour regen het nog steeds. Een medewerkster van Coal Ila geeft ons de tip via de Tourist Info van Bowmore een B&B te zoeken. Zo komen we bij Tighachuan Mhor van Margaret en Tim terecht. Een mooi modern huis tegen over de camping waar we eerst heen wilden. Druip nat komen we daar aan. In het halletje doen we de onze motor jassen en zo uit en alles gaat naar het drooghok, een ruimte waar de verwarming, wasmachine en een droogrek staan. Margaret blijkt een schat. In het uurtje dat we nodig hadden om haar huis te vinden had ze verse scones voor ons gebakken. Later kwam echtgenoot Tim thuis en hij bleek ook een whisky fanaat. Een die graag met Ad eindeloos over de ins en outs van whisky en smaken en proeven kon praten. Terwijl er geproefd werd natuurlijk. Volgens Margaret kon hij er uren over doorgaan en ‘bore you to death’. Dat is hem met Ad niet gelukt.

Onze kamer bij Margaret en Tim.
Weer geniet ik van de luxe van mijn extra schoenen, die zijn nog droog. Thuis in Zwolle toen we bepakt en bezakt klaar stonden, heb ik mijn renschoentjes met sokken in een plastic zak erbij gestopt. Zo heerlijk om de natte schoenen te drogen te kunnen zetten en op droge schoenen op zoek te gaan naar avond eten bij het ‘Lochindaal Hotel’ in Port Charlotte.

Het leek wel Quatro Staggione.
Het eten is over het algemeen heerlijk alleen waar ik steeds meer genoeg van krijg dat alles maar dan ook bijna alles met patat geserveerd wordt. Het lijkt wel of we in België zijn. Ad heeft er minder moeite mee. Ik bestel Curry Rice, lijkt me heerlijk maar ook omdat het een gerecht is zonder patat. Toch? Ad neemt de Scampi&Chips&Salad. Ik ben aangenaam verrast als ik naast rijst en curry ook een salade krijg en stomverbaasd als er ook een flinke portie patat op ligt…..
Dessert: Whisky Port Ellen.